viernes, 7 de septiembre de 2007

Desde la terraza del piso de diseño donde estoy encerrada montando piezas deportivas (piso de diseño, deportes, cuántas vueltas da todo), no se ve nada.
Hay cosas, antenas, pisos súper altos, árboles leprosos, pero todo me resulta medio… transparente.
Será que tengo ganas de salir a la calle.
Un mensaje de móvil. Maternal. Declarándose feliz cuando nosotros lo estamos, y entendiendo que no somos, como ella dice, pájaros de jaula.
Hace casi dos meses que no piso mi casa de Madrid.
Mi madre se reiría si le contara que tengo ganas de ir para allá y quedarme un rato, las cosas medio fijas, guardar la maleta en el armario, un poco.

Qué bonito y necesario es echar de menos.

Qué ganas tengo de salir a la calle.

10 comentarios:

Lara dijo...

¡¡¡Yo también soy la primera!!!

Sal a la calle. Echa de menos. Párate un rato. Rómpete, pega los trozos.

Yo también tengo ganas de parar (no consigo dormir cuatro días seguidos en una misma casa).

Qué pedazo de ojo, de retina, de pestaña.

Besos...

El Aviador Capotado dijo...

Motores y al aire. Avanti a toda máquina. Con la mirada de medio rostro, el único, algo triste, pero perfecto ojo que muestras y la sensibilidad que destila lo que escribes ¡Medio mundo te pertenece!

Saludos

síl dijo...

uf, a mi me gustaría tirar y tirar, sin descanso... pero a la que paro, no hay quien arranque... pero, también es bueno... y echar de menos...
petons, guapa!

Rober dijo...

Mariona, ya vamos volviendo todos con cierta sensación de incertidumbre. Tengo ganas de verte y que me cuentes de las islas, de esos deportistas, qué ha sido de ti en este verano tan largo.
Un beso, bonita.

mateu dijo...

ei!!! l'estiu se'ns ha menjat, esperem que la tardor ens digereixi bé... m'agrada molt el què escrius i les fotos que estas posant al blog.. l'ari re em va dir de la teva existència cibernètica i no m'he pogut estar de cercar-te.
a la fi vaig aconseguir audiència i ha pogut veure el vostre treball lusso-mallorquí, me va agradar molt. enhorabona, sort i petons.
mateu.

Anónimo dijo...

Oi, achei seu blog pelo google está bem interessante gostei desse post. Gostaria de falar sobre o CresceNet. O CresceNet é um provedor de internet discada que remunera seus usuários pelo tempo conectado. Exatamente isso que você leu, estão pagando para você conectar. O provedor paga 20 centavos por hora de conexão discada com ligação local para mais de 2100 cidades do Brasil. O CresceNet tem um acelerador de conexão, que deixa sua conexão até 10 vezes mais rápida. Quem utiliza banda larga pode lucrar também, basta se cadastrar no CresceNet e quando for dormir conectar por discada, é possível pagar a ADSL só com o lucro da discada. Nos horários de minuto único o gasto com telefone é mínimo e a remuneração do CresceNet generosa. Se você quiser linkar o CresceNet(www.provedorcrescenet.com) no seu blog eu ficaria agradecido, até mais e sucesso. (If he will be possible add the CresceNet(www.provedorcrescenet.com) in your blogroll I thankful, bye friend).

Anónimo dijo...

Ay, sí, qué bonito echar de menos...

Yo también te "gritaría" el "SAL A LA CALLE, yaaa!!!!"

Petonet

Anónimo dijo...

Guapissima...
per fi al carrer quasi s'hi està millor que a dins...la calor ja no sofoca i el cel té un color intens. S'ha acabat el nostre període de reclutament. Ara respirarem i deixarem que les coses, simplement succeeixin, que ho faran.

Pren-te una cañeta per mi!!! MUA.

Anónimo dijo...

que lindo es estar lejos y aprender a extrañar; sensaciones dispares y contradictorias se acrecientan fuera de casa... un hilo de voz al otro lado del teléfono, un correo electrónico, un abrazo virtual...
quizá en algún momento tendremos varias "casas" repartidas por el mundo...

felicitats pel blog marions! i deixa que tot et resulti mig transparent, és una manera e viatjar, no? un petonàs!!

mariona dijo...

les meves nenesss!!!!!!! no m'ho puc creure!!! quina il.lusió m'heu fet en aquest dia de madrid encostipat!!! (com us enyoro)